مقایسه آراء و عقاید غزالی در إحیاءعلوم الدین با فیض کاشانی در المحجه البیضاء در ربع عبادات

پژوهش حاضر با هدف شناسایی آراء و عقاید دو عارف بزرگ جهان اسلام، غزالی در احیاءعلوم الدّین و فیض کاشانی درالمحجّهالبیضاء فی تهذیب الاحیاء در ربع عبادات صورت گرفته است. کتاب احیاءعلوم الدّین یکی از متون مهم اخلاقی و عرفانی در عالم تسنّن است. این کتاب توسط ابوحامد محمد بن محمد غزالی در سال 488 ه. ق. تألیف شد. بیان روان، آسان و سلیس غزالی در این کتاب، آن را از کتاب‏ های هم ردیف خود، متمایز ساخته است. همین ویژگی موجب شده است که احیاء در میان عموم مردم نیز مورد توجّه قرار گیرد، و توسط عارفان مسلمان بعد از او بر آن شروحی نوشته شود. مهمترین شرحی که بر احیاء نوشته شده،المحجّه البیضاء اثر ملّا محسن فیض کاشانی با جهت گیری شیعی است. فیض کاشانی با علم به ارزش و اهمیت احیاء العلوم، به بهترین شکل ممکن با مطالب آن مواجه شده و به تلخیص و تهذیب آن پرداخته است. این پژوهش از نوع کتابخانه ای و به شیوه تطبیقی صورت گرفته، و برای انجام آن از کتابها، مقاله ها و پایان نامه ها استفاده شده است. در این پایان نامه مباحث مهمی از مسائل پر تنش و جدال انگیز میان فریقین مانند مسئله تفسیر قرآن، جایگاه فقه در میان سایر علوم دینی، و مسئله ایمان مطرح شده است.